hèstes de nadau

moments dificils, de reflexion

d'imposada alegror, de manifèsta solitud

demoram qu'escampen es colpes

que les atire eth nau dia

que clareje eth nau an

BONES HÈSTES

cornèr de mònt

entà amiar a tèrme es illusions

sonque se necessite era confidança des amics

gràcies a toti vosati pera vòsta

hèsta major

es maitins se desvelhen damb eth cant des campanes

es vesins plan elegants charren ena plaça

e damb ua gorjada de vin doç alègren era hame

aué ei dia de hèsta

bastir amistats

mantier es amistats

demane fòrça energia

vau era pena?

ei clar que òc

mès a viatges se me presente eth dobte

no vos passe çò de madeish?

quan er ostiu mos didie adiu

desirarie auer era sensibilitat sufisenta

entà encuedar-me d'aquerò que me diden

aguesti que non gosen pas parlar

fòrça còps sonque ne sò conscienta

quan tot demore luenh

massa tard entà respóner

escampilhada de color

se li regales ua caisha de colors

a un mainatge petit

te harà eth madeish diboish

que eth que mos regale eth bòsc

enes tardors d'Aran

amic dante

se de quauquarren sò segura

ei que toti acabaram en in.hèrn

pr'amor que practicam es pecadi capitaus

diderie qu'autaplan damb orgulh

mès en aguest cornèr de mon

ja sabem com ei eth cèu

era amorassa deth prumèr heired

tròbi qu'era tardor m'apròpe ar ager

e damb er abric deth sòn heired

me lanci a recórrer

es camins des nòsti pair-sénhers

personatges de valor

non cau pas que mos mòstren guaire entà intuïr

que çò que non auem vist encara

çò que quede entà descorbir

segur que tanben mos agrade

tànher

pensam que mos hèm a nosati madeishi

que optam per èster o non d'ua manèra
mès era nòsta cultura l'auem diluïda ena sang

e toti es nòsti actes ne son condicionadi

apartiem a ua etnia

non ac podem pas escuélher

energia

ara òc que me compreneratz se vos digui
qu'era gent d'Aran ei coma era aigua

ua fòrça desbocada

ua beutat admirada

ua amistad incontrotlada

horats

eth talent d'un artista
era hame d'un valent
eth castig deth temps
quinsevolh causa mos mòstre era vida
coma se siguesse un bèth diboish

atrèir era lum

quina enveja d'aguesti

que saben arrir tostemp

qu'autaplan enes dies grisi

semble que les arribe era lum

doça venjança

quin iuèrn mès long

cultiu de desespèrs

serà per açò qu'ara arranque damb ràbia

era desvergonhida primauera

amors dramatics

era gent d'Aran tem ara motanha

e as sòns etèrns iuèrns

atau coma es marinèrs temen ara mar

e as sues tempèstes

mès toti es marinèrs morissen luenh dera mar

atau coma era gent d'Aran plore luenh dera montanha

eth color dera lum

aué era lum a dançat

ath ritme des mèns pensaments

entà pintar-me es colors

d'un maitin mès d'aguest parçan

amic chillida

quin gran mèstre

era tua òbra inspire

ara natura mès sauvatja

veder-i ath delà

ja sabi que quan camini

dongui era esquia a fòrça causes

mès jo decidisqui a on voi anar

tu non ac ves

mès ara tua esquia

tanben i a granes causes

revíuer camins

es istòries des montanhes

son escrites enes sues pèires

se i vas traparàs era mèrca

des drames que s'i an viscut

solet se viu tà deuant

era vida ei coma caminar pas a pas

un darrèr der aute

e acertadi o non

toti mos pòrten tà deuant

enquiara fin

iuèrn diboishat

se preguntes a un mainatge

coma ei un dimenge d'iuèrn

te diderà qu'ei coma ua passejada

damb es amics pes camins de nhèu

era existéncia des umans

coma ua vida plasentèra

damb bèri moments horadats

era nhèu mos diboishe

çò qu'èm e çò que mos arribarà

traucs damb present

aué a estat un dimenge d'aguesti

en que non vòs pas hèr arren

e te sès a préner eth solei

e atau sense cercar

è trapat un bon rebrembe

castèths de sable

cedisqui ara tentacion de revíuer

es dies de mainadesa

en qué damb un pialèr de sable

ne hègem fantastics castèths

èster escuelhut

non sabi quan decidí

deishar de caminar

mès era tèrra m'ac ditz clar

que me quede

que sò en casa